Ανακοίνωση της Εργατικής Συμμαχίας στα Δυτικά

Όχι στην Ανεργία

Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους με πλήρεις αποδοχές

Ήμαστε πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι. Και τα σχέδιά τους είναι να γίνουμε πολλοί περισσότεροι μέσα στο 2022.

Η επικείμενη απόσυρση των δημοσιονομικών μέτρων στήριξης για την πανδημία, οδηγεί σύμφωνα με τις προβλέψεις τους (ΕΚΤ, Κομισιόν, κ.λ.π.) σε χιλιάδες νέες πτωχεύσεις επιχειρήσεων και σε «αναδιαρθρώσεις» μεγάλων εταιριών, ιδιωτικών και κρατικών, με δεκάδες χιλιάδες νέες απώλειες θέσεων εργασίας.

Είναι γι’ αυτό που προωθούν λυσσασμένα το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, που τους λύνει τα χέρια στις απολύσεις, σχεδόν μηδενίζει το κόστος των αποζημειώσεων στους εργοδότες, καταργεί το οκτάωρο, ισοπεδώνει τις συλλογικές συμβάσεις και ποινικοποιεί κάθε απεργιακή αντίδραση της εργατικής τάξης ενάντια σ’ αυτό τον νέο εφιάλτη που δρομολογεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Από το 1,1 εκατ. ανέργους που ήμαστε σήμερα, σχεδόν 600 χιλιάδες ήμαστε εδώ και καιρό μακροχρόνια άνεργοι, έξω από κανονική δουλεια. Υπάρχουν γενιές ενηλίκων που δεν έχουν γνωρίσει από τα μνημοναικά χρόνια μέχρι και σήμερα τι σημαίνει κανονική δουλειά και τακτική αμοιβή.

Υπάρχουν οι νέες γενιές που σχεδόν μαζί με το πτυχείο ή το απολυτήριο του Λυκείου μπαίνουν στις λίστες των ανέργων με ελάχιστες ελπίδες για μία τακτική δουλειά για μία ανθρώπινη ζωή.

Και τώρα, καθώς ετοιμάζονται για την μετά – covid εποχή, βήμα το βήμα μας κόβουν και τα τελευταία γλισχρά επιδόματα που είχαν υποχρεωθεί να δώσουν λόγω της πανδημίας, είτε σε χρήματα, είτε σε είδος (τρόφιμα/ΤΕΒΑ), είτε σε υπηρεσίες (υγεία, κατοικία). Πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι, ήμαστε σε δουλειές του ποδαριού, επιδοτούμενες, με ημερομηνία λήξης σε έξι – οκτώ – δέκα μήνες. Και πάλι μετά στην ανεργία. Μια ζωή στην επισφάλεια.

Αυτή δεν μπορεί να είναι η ζωή μας, η δική μας και των παιδιών μας. Βάζουν πρόσχημα την πανδημία για να δεχτούμε τα ψίχουλα της επιδοματικής επιβίωσης, αλλά εμείς δεν ξεχνάμε ότι εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, η ανεργία μετριέται με εκατομμύρια ανέργους σ΄ αυτό τον τόπο του μαρτυρίου των τριών μνημονίων, των κυβερνήσεων του Παπαδήμου, του Σαμαρά, του Τσίπρα, του Μητσοτάκη. Φτάσαμε στο σημείο να ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ επίσημο ποσοστό ανεργίας το 16% και να γιορτάζουν !!!

Ακόμα και όσοι ακόμα έχουμε μια ψευτο-δουλειά ζούμε με τον κίνδυνο της ζωής μας εξ αιτίας της πανδημίας στους χώρους εργασίας που έχουν μετατραπεί σε επωαστήρια της πανδημίας. Πόσοι από τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας δεν χάθηκαν εξ αιτίας των συνθηκών εργασίας, που κρύβουν κυβέρνηση, εργοδότες και συνδικαλιστική γραφειοκρατία και που γι΄ αυτές όταν βγαίνουμε στον δρόμο μας κυνηγάνε οι Αύρες και οι σιδερόφρακτοι της κυβέρνησης;

Όσο για την περιβόητη «έξοδο» από την πανδημία, όταν και όποτε εμβολιασθεί ο κόσμος, σύμφωνα με τους κεντρικούς τραπεζίτες θα συνοδεύεται από κύμα χρεοκοπιών επιχειρήσεων που μέχρι τώρα κρατιούνταν ζωντανές με τα κρατικά προγράμματα στήριξης.

Οι χρεοκοπίες σημαίνουν απολύσεις, νέες απολύσεις, μαζικές απολύσεις και μάλιστα ταυτόχρονα με την επανεκκίνηση των μαζικών πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας…

Τι θα κάνουμε; Θα περιμένουμε να γίνει πρώτα το κακό και μετά να κινηθούμε; θα πνιγούμε σε ένα νέο εφιάλτη για να κερδίσουν και πάλι οι τράπεζες και οι κυβερνήτες, που θα μας πετάνε έξω από τις δουλειές και τα σπίτια μας;

Σ’ αυτήν την κατάσταση της μισής δουλειάς-μισής ζωής χρειάζεται να ήμαστε έτοιμοι, συλλογικά, όλοι μαζί. Εμείς εδώ στους δήμους της πολύπαθης Δυτικής Αθήνας και οι άλλοι, πρέπει να πιάσουμε ο ένας το χέρι του άλλου και να σταθούμε μαζί απέναντι σ’ αυτό που ήδη ζούμε αλλά και σ΄ αυτό που μας ετοιμάζουν. Μαζί σε ένα μέτωπο αγώνα για την ζωή μας, για τα αυτονόητα, για μόνιμη σταθερή δουλειά, για κατάργηση της ελαστικής εργασίας, για μισθούς που να κάνουν την ζωή μας πραγματική ζωή, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, για Υγεία, Παιδεία, Κατοικία. 

Σ΄ αυτό τον αγώνα η συλλογικότητά μας η Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια αυτή την προσπάθεια για να βρεθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, να σπάσουμε την απομόνωση της ανεργίας και της απογοήτευσης, να συλλογικοποιήσουμε την δράση και τις ζωές μας, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, σπουδαστές σε ένα μέτωπο αγώνα για τις ζωές μας. Στάσου δίπλα σ’ αυτόν που σ’ έχει ανάγκη, στάσου δίπλα σ’ αυτόν που ζει κι αυτός την δική σου ανάγκη.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10 ΙΟΥΝΗ

14/04/2021

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ

(για επικοινωνία: ergatikisymmaxia@gmail.com, ergatikisymmaxia.blogspot.com)

Κινητοποίηση της Εργατικής Συμμαχίας στα Δυτικά στο Αιγάλεω

 Κυριακή 25 Απρίλη 2021

Με επιτυχία έγινε η κινητοποίηση ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια

Με επιτυχία έγινε η παρέμβαση για την ανεργία και την επισφάλεια στο Αιγάλεω, σηματοδοτώντας την αρχή της καμπάνιας της Εργατικής Συμμαχίας στα Δυτικά, που θα συνεχιστεί στην ευρύτερη περιοχή των δυτικών συνοικιών, στην οποία είναι η πλειοψηφία της εργατικής τάξης στην Αττική, εργαζομένων και ανέργων. 

Οι συμμετέχοντες εργαζόμενοι και άνεργοι για σχεδόν δύο ώρες, έδωσαν προκηρύξεις, κράτησαν πανό, φέρνοντάς μας σε επαφή με τους εργάτες, τους συνταξιούχους και τη νεολαία στους δρόμους, τις πλατείες και το "Μπαρουτάδικο" στο Αιγάλεω, έναν τόπο με μεγάλη πολιτική σημασία για την παράδοση του εργατικού κινήματος της περιοχής. 

Στο τέλος της παρέμβασης πραγματοποιήθηκε συζήτηση για την κατάσταση των εργαζόμενων, τις κινητοποιήσεις της 6ης Μάη για την Πρωτομαγιά και ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο-έκτρωμα Μητσοτάκη-Χατζηδάκη και τα επόμενα βήματα της συλλογικής δράσης εργαζομένων και ανέργων στην περιοχή, ενόψει της αλματώδους αύξησης της ανεργίας στην Ελλάδα και διεθνώς.   

25/4/2021 

Είσαι εργαζόμενος ; Είσαι άνεργος ; Μερικώς απασχολούμενος;

Σήμερα εγώ, αύριο εσύ, όλοι μέσα στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Πρέπει να βρεθούμε, να δούμε τι θα κάνουμε, πως θα βγούμε από τον εφιάλτη που μας έχουν ρίξει και που τώρα, μετά το τέλος της πανδημίας, όταν αυτό επιτέλους συμβεί, μας ετοιμάζουν τα … χειρότερα.

Ήμαστε πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι. Και από αυτούς, σχεδόν 600 χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι, που έχουν να δουλέψουν σε κανονική μακροχρόνια δουλειά εδώ και πολλά χρόνια. Αυτοί είναι που στερούνται βήμα το βήμα και τα τελευταία γλισχρά επιδόματα, είτε σε χρήματα είτε σε είδος (τρόφιμα), είτε σε υπηρεσίες (υγεία, κατοικία).

Πάνω από ένα εκατομμύριο ήμαστε ημι-εργαζόμενοι, σε δουλειές του ποδαριού, επιδοτούμενες με ημερομηνία λήξης σε έξι – οκτώ – δέκα μήνες.

Και πάλι μετά στην ανεργία. Μια ζωή στην επισφάλεια.

Αυτή δεν μπορεί να είναι η ζωή μας, η δική μας και των παιδιών μας. Βάζουν πρόσχημα την πανδημία για να αποδεχτούμε τα ψίχουλα της επιβίωσης των επιδομάτων, αλλά εμείς δεν ξεχνάμε ότι εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, η ανεργία μετριέται με εκατομμύρια ανέργους σ΄ αυτό τον τόπο του μαρτυρίου των τριών μνημονίων, των κυβερνήσεων του Παπαδήμου, του Σαμαρά, του Τσίπρα, του Μητσοτάκη.

Ζούμε καθημερινά με τον κίνδυνο της ζωής μας εξ αιτίας της πανδημίας στους χώρους δουλειάς, όσοι από μας έχουν ακόμα, έστω και προσωρινή.

Πόσοι από τους 9000 νεκρούς της πανδημίας δεν χάθηκαν εξ αιτίας των εφιαλτικών συνθηκών εργασίας, που κρύβουν κυβέρνηση και εργοδότες, που γι΄ αυτές όταν βγαίνουμε στον δρόμο μας κυνηγάνε οι Αύρες και οι σιδερόφρακτοι της κυβέρνησης;

Και τώρα το μεγάλο τους «μυστικό». Η «έξοδος» από την πανδημία, όταν και όποτε εμβολιασθεί ο κόσμος σύμφωνα με τους κεντρικού τραπεζίτες θα συνοδεύεται από κύμα χρεοκοπιών επιχειρήσεων που μέχρι τώρα κρατιούνταν ζωντανές με τα κρατικά προγράμματα στήριξης.

Οι χρεοκοπίες σημαίνουν απολύσεις, νέες απολύσεις, μαζικές απολύσεις και μάλιστα ταυτόχρονα με την επανεκκίνηση των μαζικών πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας… Τι θα κάνουμε; Θα περιμένουμε να γίνει πρώτα το κακό και μετά να κινηθούμε; θα πνιγούμε σε ένα νέο εφιάλτη για να κερδίσουν και πάλι οι τράπεζες και οι κυβερνήτες, που θα μας πετάνε έξω από δουλειές και τα σπίτια μας;

Σ’ αυτήν την κατάσταση της μισής δουλειάς-μισής ζωής χρειάζεται να ήμαστε έτοιμοι, συλλογικά, όλοι μαζί. Εμείς εδώ στους δήμους της πολύπαθης δυτικής Αθήνας και οι άλλοι, πρέπει να πιάσουμε ο ένας το χέρι του άλλου και να σταθούμε μαζί απέναντι σ’ αυτό που ήδη ζούμε αλλά και σ΄ αυτό που μας ετοιμάζουν.

Μαζί σε ένα μέτωπο αγώνα για την ζωή μας, για τα αυτονόητα, για μόνιμη σταθερή δουλειά, για κατάργηση της ελαστικής εργασίας, για μισθούς που να κάνουν την ζωή μας πραγματική ζωή, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, για Υγεία, Παιδεία, Κατοικία.

Για λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση.

Σ΄ αυτό τον αγώνα η συλλογικότητά μας η Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια αυτή την προσπάθεια για να βρεθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, να σπάσουμε την απομόνωση της ανεργίας και της απογοήτευσης, να συλλογικοποιήσουμε την δράση και τις ζωές μας, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, σπουδαστές σε ένα μέτωπο αγώνα για τις ζωές μας.

Στάσου δίπλα σ’ αυτόν που σ’ έχει ανάγκη, στάσου δίπλα σ’ αυτόν που ζει κι αυτός την δική σου ανάγκη.

14/04/2021

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ

(για επικοινωνία: ergatikisymmaxia@gmail.com, ergatikisymmaxia.blogspot.com)

 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Εκατοντάδες κάτοικοι, στην πλειονότητά τους νεολαίοι, συγκεντρώθηκαν σήμερα Σάββατο στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Αγ. Αναργύρων και στη συνέχεια κινήθηκαν σε πορεία μέχρι την κεντρική πλατεία του Ιλίου.

Ήταν μια ζωντανή και δυναμική πορεία από τις δεκάδες που την ίδια περίπου ώρα πραγματοποιούνταν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σ’ άλλες περιοχές της Ελλάδας, ενώ και άλλες θα ακολουθήσουν αύριο Κυριακή.

Οι συγκεντρωμένοι στην πλατεία Αγ. Αναργύρων υπολογίζονται μεταξύ 600 – 700. Την πρωτοβουλία για την εκδήλωση είχαν συλλογικότητες και κάτοικοι της περιοχής Ιλίου – Αγ. Αναργύρων/Καματερού με κεντρικό σύνθημα «Κάτω η κρατική τρομοκρατία – Από τις γειτονιές μας λείπουν οι υγειονομικοί και τα νοσοκομεία» και τρεις δημοτικές κινήσεις των αντίστοιχων περιοχών, η Αριστερή Κίνηση Ιλίου (ΑΡΚΙ), Ανυπότακτη Πόλη – αντικαπιταλιστική παρέμβαση Αγ. Αναργύρων/Καματερού και Δρόμοι Αντίστασης.

Τα συνθήματα στην πλειονότητά τους στρέφονταν κατά της κρατικής καταστολής και συνολικά ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Σε πολλές περιπτώσεις τα συνθήματα είχαν στόχο το “σκουπίδι” Χρυσοχοΐδη και το “κάθαρμα” Μητσοτάκη, ενώ δεν έλειψαν τα συνθήματα όπως «λεφτά για την υγεία – λεφτά για την παιδεία και όχι για τις τράπεζες και την αστυνομία», αλλά και για να μην υπάρξει «νεκρός της πείνας απεργός» – μια ευθεία αναφορά στον φυλακισμένο απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.

Η παρουσία της αστυνομίας ήταν σχετικά διακριτική στα γύρω στενά αλλά δεν εμφανίσθηκε κανείς στη διαδρομή της πορείας μέχρι και το Ίλιον.

Στη συγκέντρωση ήταν εργαζόμενοι και άνεργοι από την Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά και την υποστήριξαν οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δραστηριοποιούνται στις περιοχές αυτές, όπως το ΝΑΡ, το ΕΕΚ, το ΚΚΕ (μ-λ) και άλλες, ενώ ισχυρή ήταν επίσης και η παρουσία νεολαίων από τον χώρο της αναρχίας.

Αξιοσημείωτο και ενδεικτικό της στάσης του ΚΚΕ είναι ότι ενώ αρχικά στο ίδιο σημείο, στην πλατεία Αγ. Αναργύρων, βρισκόταν και πανό της «Λαϊκής Αντίστασης» και ενώ ακόμα ο κόσμος συγκεντρωνόταν στην πλατεία, το πανό αυτό ξεκίνησε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το αποτέλεσμα ήταν ένας αριθμός από τους συγκεντρωμένους να θεωρήσει ότι η πορεία ξεκινούσε και να ακολουθήσει. Πολύ σύντομα όταν έγινε αντιληπτό ότι μόνο το ΚΚΕ ήταν αυτό που ξεκίνησε, ο κόσμος εγκατέλειψε το μπλoκ αυτό και επέστρεψε στη συγκέντρωση στην πλατεία Αγ. Αναργύρων και ακολούθησε την πορεία προς το Ίλιον όταν αυτή ξεκίνησε…

Η πορεία με συνθήματα σε όλη την διάρκεια της διαδρομής κατέληξε στην πλατεία Ιλίου, όπου τα πανό και οι συγκεντρωμένοι έμειναν για αρκετή ώρα μέχρι την αποχώρησή τους. Μοιράσθηκαν εκατοντάδες προκηρύξεις που είχαν πολύ θετική αποδοχή από τους κατοίκους από όπου πέρασε η πορεία. 

Κινητοποίηση

Συλλογικότητες και κάτοικοι από Αγίους Αναργύρους, Ίλιον και Καματερό πήραμε αυτή την πρωτοβουλία για μια κινητοποίηση στην περιοχή μας!

Καλούμε το Σάββατο 13/3, στις 12:00, σε συγκέντρωση ενάντια στην κρατική τρομοκρατία στην πλατεία των Αγίων Αναργύρων και πορεία προς την πλατεία Ιλίου.

Απευθυνόμαστε σε σχήματα, συλλογικότητες, σωματεία, συλλόγους γονέων και σε όποιον άνθρωπο θέλει να εκφράσει την αντίθεσή του σε αυτή την κατάσταση και τους καλούμε να καταγγείλουν μαζί μας την κρατική καταστολή και την τρομοκρατία στον δρόμο!

Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά

Μας σπρώχνουν σε ένα εφιάλτη ανεργίας και επισφάλειας, να τους «σπρώξουμε» στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα του Covid 19, τα αλλεπάλληλα κύματα της πανδημίας και το φιάσκο του εμβολιασμού, το σύστημα οριοθετεί για τους εργαζόμενους ένα εφιαλτικό ορίζοντα παρατεταμένης υγειονομικής επισφάλειας, ανεργίας και καταστολής. Η κυβέρνηση εκβιάζει το εξαντλημένο Εθνικό Σύστημα Υγείας πέρα από τα όρια αντοχής του, αρνείται ακόμα και τώρα να το στηρίξει με προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού και απαραίτητων εγκαταστάσεων (ΜΕΘ, κ.λ.π.) και την ίδια ώρα ξοδεύει δανεικά δις ευρώ, για όπλα και καταστολή, ενάντια στους εργαζόμενους και την νεολαία.

Τα αλλεπάλληλα λοκ-ντάουν είναι η απόδειξη της αδυναμίας της να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Υποχρεώνει τους εργαζόμενους να «διαλέγουν» καθημερινά ανάμεσα στον κίνδυνο του covid ή την απώλεια της δουλειάς. Τα αντεργατικά νομοσχέδια, ο περιβόητος «πτωχευτικός κώδικας», οι «αύρες» και τα εξωφρενικά πρόστιμα του Χρυσοχοίδη, της Κεραμέως, του Χατζηδάκη και του Μητσοτάκη γκρέμισαν και το τελευταίο πρόσχημα, αποκαλύπτοντας ότι πίσω από τα lockdown και τα μέτρα είναι η στρατηγική του κοινωνικού ελέγχου του οργισμένου λαού.

Ανεργία, Φτωχοποίηση και Απαλλοτρίωση της μικρής ιδιοκτησίας για λογαριασμό του χρηματιστικού και του τραπεζικού κεφαλαίου, αυτή είναι η κυβέρνηση που επιβάλει τα λοκ-ντάουν.

Η πανδημία και η εφιαλτική κατάσταση που βρισκόμαστε έχει ξεπηδήσει μέσα από την κρίση και την παρακμή ενός κοινωνικού συστήματος που η διατήρησή του είναι πλέον ασύμβατη με το δικαίωμα στην δουλειά, την υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, με την ίδια την ζωή με ανθρώπινους όρους.

Ό,τι δεν είναι υποταγμένο στις ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου και την εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης, οδηγείται στην καταστροφή.

Κάθε δικαίωμα που έχει κατακτηθεί με αγώνες, και πρώτα απ’ όλα το δικαίωμα στην δουλειά, καταστρέφεται από την «αδυναμία» του παρακμασμένου συστήματος να εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη εργασία με όρους που να επιτρέπουν την αναπαραγωγή της ζωής με ανθρώπινους όρους.

Οι επιδοματικές πολιτικές μέσα στον εφιάλτη της κρίσης και της πανδημίας αντικαθιστούν την δίκαια αμειβόμενη εργασία. Η άγρια ελαστικοποίηση των συνθηκών εργασίας σχεδόν εξαφανίζει τα όρια μισθωτής εργασίας - ανεργίας.

Οι Κεντρικές Τράπεζες προειδοποιούν ότι το τέλος της πανδημίας δεν θα επαναφέρει τις θέσεις εργασίας αλλά θα ακολουθήσει κατακόρυφη αύξηση των απολύσεων, λόγω του χρεοστασίου επιχειρήσεων που θα είναι αδύνατο να λειτουργήσουν χωρίς τις επιδοματικές κρατικές πολιτικές του καιρού της πανδημίας.

Τα προγράμματα απαγόρευσης απολύσεων για τις επιχειρήσεις αυτές που πριμοδοτούνται από το κράτος για να διατηρούν τις θέσεις εργασίας λήγουν (τα περισσότερα εξ αυτών) τον Μάη. Αν δεν ανανεωθούν έστω και πρόσκαιρα θα ακολουθήσει «πανδημία» απολύσεων.

Η ανεργία, που κρύβεται όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα λόγω της πανδημίας, έχει ξεπεράσει σε πραγματικούς όρους τα επίπεδα των μνημονιακών χρόνων αν στα επίσημα νούμερα της ΕΛΣΤΑΤ προστεθούν οι εργαζόμενοι/άεργοι των επιχειρήσεων που κλείνουν λόγω lockdown και ύφεσης και οι μερικώς απασχολούμενοι των 200 και των 300 ευρώ, που σήμερα δουλεύουν και αύριο είναι στο δρόμο, χωρίς ούτε επίδομα ανεργίας.

Η οικονομία παροχής υπηρεσιών κτυπήθηκε επίσης από την "τέλεια καταιγίδα" και κατέρρευσε, ενώ οι προσπάθειες για τον "εσωτερικό τουρισμό" είχαν την ίδια τύχη. Στο διάστημα αυτό, χάθηκαν 500.000 θέσεις εργασίας, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ τα επιδόματα λήγουν χωρίς τις περισσότερες φορές να ανανεώνονται, με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας με ημερομηνία λήξης, να γίνονται με τους χειρότερους δυνατούς όρους πελατειακής ομηρίας και μισθών πείνας για τους εργαζόμενους.

Το φάσμα των εξώσεων και της έλλειψης στέγης είναι παρόν, με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας να δρομολογούνται με τον «Πτωχευτικό Κώδικα», ενώ μπαίνουν στο κόκκινο τα δάνεια των εργαζόμενων που χάνουν τη δουλειά τους μέσα στην πανδημία. Οι κοινωνικές παροχές για τους άνεργους μειώνονται και το ΚΕΑ πλέον ελάχιστοι μπορούν να πάρουν. Τα τρόφιμα από το ΕΒΑ είναι ελάχιστα και κακής ποιότητας, ενώ οι επαγγελματίες είναι μπροστά στην μείωση του εισοδήματος, και όσα επιδόματα και να δοθούν δεν έχουν αύριο, με την κατάσταση στις λαϊκές συνοικίες μυρίζει μπαρούτι.

Ο εφιάλτης περισσότερο ζοφερός όταν μετά το δεύτερο λοκντάουν – και πολύ περισσότερο μετά τα επόμενα λοκντάουν μέχρι να υπάρξουν επαρκείς εμβολιασμοί και να βρεθούν φάρμακα – οι επιχειρήσεις που θα ανοίγουν θα είναι πάντα λιγότερες από αυτές που έκλεισαν. Ήδη από τις επαγγελματικές ενώσεις των «μικρομεσαίων» (δηλαδή του μεγαλύτερου εργοδότη σε αριθμό εργαζόμενων στην χώρα) ανακοινώθηκε ότι μετά το λοκνταουν περι τις 100 χιλιάδες επιχειρήσεις δεν θα ανοίξουν…

Το 2020 έκλεισε με χιλιάδες νεκρούς από τον covid αλλά και εκατομμύρια άστεγους και άνεργους σ’ ολόκληρη την «ανεπτυγμένη» Ευρώπη, χωρίς νοσοκομειακή περίθαλψη, στέγη, χωρίς θέρμανση μέσα στον χειμώνα, χωρίς το δικαίωμα στην ζωή, προορισμένους από το σύστημα να αφεθούν στο έλεος της ανέχειας, προορισμένους να πεθάνουν. Οι συνέπειες από αυτού τους είδους τη διαχείριση της πανδημίας είναι πολλαπλές: η ενδοοικογενιακή βία αυξήθηκε κατά 40% κατά την περίοδο του εγκλεισμού με συχνότατα θύματα τις γυναίκες και τα παιδιά. Επίσης αυξήθηκαν οι ψυχικές ασθένειες καθώς επίσης και η χρήση των ναρκωτικών ουσιών όπως δείχνουν οι έρευνες επί των λημμάτων των πόλεων.

Το 2021 φορτώθηκε με προσδοκίες για το τέλος της πανδημίας με εμβόλια αλλά και εκατοντάδες δις. Ευρώ που θα φέρουν και πάλι δουλειά και ψωμί στο τραπέζι… Πολύ γρήγορα όμως η πραγματικότητα γκρέμισε τις προσδοκίες, πριν καν κλείσει ο Γενάρης, με τους νεκρούς να γεμίζουν τα νοσοκομεία και τις μεταλλάξεις του covid να εξανεμίζουν τα συμβόλαια της Ε.Ε. με τις φαρμακευτικές ληστρικές εταιρείες…

Και την οργή του λαού να έτοιμη να εκραγεί στους δρόμους.

Οι ευρω-κυβερνήσεις, μαζί τους και αυτή του Μητσοτάκη, επιχειρούν να οχυρωθούν πίσω από αντεργατικά νομοσχέδια και νέα σώματα καταστολής, ενώ η αντιπολίτευση του Συριζα, είναι μέρος του προβλήματος, έχοντας ως κυβέρνηση μιλήσει στο όνομα της “συνέχειας του κράτους”, έχοντας επιβάλλει το τρίτο μνημόνιο και την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας επί ημερών της.

Είναι σαφές ότι με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κηρύσσουν για την πανδημία, την προώθηση της αντιδραστικής εργατικής νομοθεσίας, οι κυβερνήτες, οι τραπεζίτες και οι μεγάλοι εργοδότες, προετοιμάζονται για τις ανοικτές μπροστά μας ταξικές συγκρούσεις.

Οι νόμοι που νομοθετούν και η καταστολή που ασκούν, το αποδεικνύει.

Ο λαός αντιμετωπίζει τον καθημερινό εφιάλτη της λοίμωξης και της πείνας, με ευθύνη της αστικής τάξης και της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μίας κυβέρνησης ληστών ενός λαού που υποφέρει από την κρίση και την πανδημία.

Για τον έλεγχο και την χειραγώγηση των μαζών, χρησιμοποιούν το δηλητήριο του εθνικισμού, αλλά σε έναν πολεμικό όλεθρο στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι οι εργάτες και η νεολαία στην Ελλάδα και την Τουρκία που θα κληθούν να ματοκυλιστούν για τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Έλληνες και Τούρκοι λέμε όχι στο εθνικιστικό δηλητήριο, όχι στους εχθρούς, που είναι στην δική μας χώρα.

Είναι ο καιρός οι άνεργοι και οι αποκλεισμένοι αυτού του κόσμου της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας στερούν οι από πάνω, ανατρέποντάς τους μαζί με το παρακμασμένο σύστημα που υπηρετούν.

Για το δικαίωμα στην δημόσια δωρεάν υγεία, την στέγη και την δουλειά και όχι στην εξαθλίωση του επιδόματος ανεργίας, τα επιδόματα του ΚΕΑ και τα ελάχιστα συσσίτια.

Για λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους, χωρίς μείωση μισθών!

Για ένα σχέδιο αναδιοργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας με βάση τις ανάγκες των εργαζόμενων, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτό μόνο η εργατική τάξη μπορεί να το πάρει πάνω της μαζί με όλους τους καταπιεσμένους, στη βάση των κοινωνικών αναγκών των πολλών και όχι των κερδών των λίγων.

Εργαζόμενοι-ες και άνεργοι-ες εργάτ(ρι)ες, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σπάζοντας το φράγμα της την απομόνωσης, του ατομικισμού και της παθητικότητας, με ισχυρή Αλληλεγγύη, να οργανωθούμε σε εργατικές συλλογικότητες δράσης, στις συνοικίες και τους χώρους δουλειάς, με αλληλεγγύη, συντροφικότητα και προοπτική, ανοίγοντας τον δρόμο για την ανθρώπινη ζωή που δικαιούμαστε.


2/2/2021







ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ (για επικοινωνία: ergatikisymmaxia@gmail.com, ergatikisymmaxia.blogspot.com)

Αλληλεγγύη

Αλληλεγγύη στους μαχόμενους υγειονομικούς!

Η Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά στέκεται αλληλέγγυα με την πρόεδρο της ΟΝΓΕ, Αφροδίτη Ρέντζιου, η οποία διώκεται από τις αστυνομικές-εισαγγελικές αρχές, για την δράση της Ομοσπονδίας το προηγούμενο διάστημα. Καταγγέλλουμε ότι η κλήση σε απολογία της Αφροδίτης Ρέντζιου, αφορά στην κινητοποίηση της ΟΝΓΕ στις 24 Σεπτέμβρη 2020, η οποία ως βασικό αίτημα είχε την υποστήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας.

Η δίωξη της προέδρου της ΟΕΝΓΕ, γίνεται μαζί με αυτές των μαχόμενων υγειονομικών της ΕΝΙΘ, των Σωματείων Εργαζομένων Έδεσσας και Γιαννιτσών και άλλες παρόμοιες διώξεις που κινεί η Κυβέρνηση, προκειμένου να φιμώσει και να καταστείλει τους υγειονομικούς, που παλεύουν ενάντια στα εγκλήματά της κατά της υγείας του λαού. Οι υγειονομικοί καταγγέλλουν εξάλλου, ότι για την "παρακώλυση δημόσιας συγκοινωνίας" για την οποία εξοργιστικά κατηγορούνται για την κινητοποίηση της 24/9, ευθύνεται η αστυνομία και ότι οι διώξεις τους, γίνονται στο πλαίσιο της αστυνομικής καταστολής που επιχειρεί η κυβέρνηση να επιβάλλει παντού.

Η Κυβέρνηση των α(χ)ρίστων, που στάθηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει την πανδημία, επιβάλλοντας δύο λοκ-ντάουν και επιχειρώντας με αστυνομικές απαγορεύσεις και χουντονόμους ενάντια στις διαδηλώσεις να επιβάλλει το αστυνομικό κράτος, είναι αντιμέτωπη με την οργή του λαού που δεν θα αργήσει να τον οδηγήσει μαζικά στο δρόμο, μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται στις συνοικίες και τους χώρους εργασίας, με την ανεργία και την εξαθλίωση, την έλλειψη υγειονομικής φροντίδας και την αστυνομοκρατία.

Η Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά, καλεί την εργατική τάξη να κινητοποιηθεί ενάντια στις διώξεις των μαχόμενων υγειονομικών που είναι στην αιχμή της σύγκρουσης με το κράτος, παλεύοντας για το δικαίωμα στην Υγεία και τη Ζωή.


4/2/2021

Κινητοποίηση του Κοινωνικού Ιατρείου Ιλίου και της Εργατικής Συμμαχίας στα Δυτικά, στο Κέντρο Υγείας Ιλίου, την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου στις 11πμ.  Το πανό γράφει: "Κάτω τα χέρια από τους Υγειονομικούς!/Λεφτά για Υγεία-Δουλειά-Παιδεία-όχι για Όπλα-Καταστολή/ Εμβόλιο για όλους τώρα! Μοιράστηκαν δεκάδες προκηρύξεις στους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής, για το δικαίωμα στην Ζωή. Συνεχίζουμε δυναμικά! 

Κάλεσμα

 Κάλεσμα σύσκεψης

Η αύξηση της ανεργίας και της εργασιακής επισφάλειας είναι από τα βασικότερα προβλήματα της εργατικής τάξης στις μέρες μας. Καθώς η εργαζόμενη πλειοψηφία πληρώνει πάντα πρώτη κάθε κρίση είτε οικονομική είναι αυτή είτε υγειονομική, την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία έχει αλλάξει άρδην ο χάρτης των εργασιακών σχέσεων στη χώρα και παγκοσμίως.

Οι απολύσεις, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, νέες μορφές ημιαπασχόλησης όπως τα προγράμματα απασχόλησης-κατάρτισης (voucher, κοινωφελής εργασία), η εκ περιτροπής εργασία και η τηλεργασία αποτελούν μια εφιαλτική «κανονικότητα» για τον κόσμο της δουλειάς. Το γεγονός ότι αυτές οι μορφές ακμάζουν ιδιαίτερα σε ορισμένους κλάδους υψηλής κερδοφορίας, όπως οι κατασκευές, ο επισιτισμός, ο τουρισμός, οι τηλεπικοινωνίες, ότι εφαρμόζονται με μαζικό τρόπο σε νέους-ες εργαζόμενους-ες αποδεικνύει πως το φαινόμενο της “μισο-εργασίας” - “μισο-ανεργίας” δεν είναι παροδικό, αλλά προδιαγράφει το μέλλον που επιφυλάσσεται για τη νεολαία και το σύνολο της εργατικής τάξης.

Ο δημόσιος τομέας συντονίζεται πλήρως στο σχέδιο υποστήριξης των εργοδοτών μέσω των προγραμμάτων ΟΑΕΔ – ΕΣΠΑ, επιδοτώντας την εργοδοσία ώστε να προσλάβει άνεργο δυναμικό, αντικαθιστώντας με αυτό τον τρόπο το επίδομα ανεργίας. Απευθύνονται κυρίως στη νέα γενιά, στοχεύει στην ανακύκλωση των ανέργων σε θέσεις κακοπληρωμένης εργασίας με σκοπό τη διατήρηση τμήματος του άνεργου πληθυσμού σε οριακά ενεργή “κοινωνική κατάσταση”. Ακόμα, χρησιμοποιούνται ως κίνητρα για την παραμονή του εργατικού δυναμικού στη χώρα (όπως με το πρόσφατο πρόγραμμα re-brain) έτσι ώστε να μειωθεί η μετανάστευση των νέων. Παράλληλα, προωθείται πιο συστηματικά το μοντέλο σύγχρονης δουλείας-σκλαβιάς διά της διοχέτευσης των ανέργων στην αγορά εργασίας. Θεσμοθετείται και αναπτύσσεται ένα καθεστώς απλήρωτης, ανασφάλιστης μισοεργασίας με εξαίρεση αυτού του δυναμικού από το εργατικό δίκαιο και περιορισμό στο ελάχιστο των δυνατοτήτων για τις στοιχειώδεις συνδικαλιστικές διεκδικητικές πρακτικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων διατάξεων είναι αυτές που σκοπεύει να προωθήσει η κυβέρνηση με το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο, την  ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων. 

Απέναντι σ αυτήν την κατάσταση της μισής δουλειάς-μισής ζωής χρειάζεται οργανωμένη αποτελεσματική αντίσταση. Ο ατομικός δρόμος έχει αποδειχτεί ότι δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Είναι ανάγκη να συγκροτηθεί ένα πανεργατικό πανελλαδικό μέτωπο που θα διεκδικήσει τα αυτονόητα, μόνιμη σταθερή εργασία για όλους-ες , κατάργηση κάθε ελαστικής σχέσης και παράλληλα εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για όσους-ες αντιμετωπίζουν σήμερα την ανεργία με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Προσπαθώντας να συμβάλουμε σ αυτό το εγχείρημα σας καλούμε σε ανοιχτή σύσκεψη για την ανεργία και την επισφάλεια το Σάββατο 27/2 στις 17,00 στον χώρο του Κοινωνικού Ιατρείου στο Ίλιον (Ιδομενέως 32 Ίλιον). Πρόθεσή μας είναι  η συνάντηση για όσους-ες θέλουν να είναι και δια ζώσης.

22/01/2021

                                                    ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ                                     

         (για επικοινωνία: ergatikisymmaxia@gmail.com, ergatikisymmaxia.blogspot.com)